შესავალი კანაფის შესახებ

კანაფი (სამეცნიერო სახელწოდება: Cannabis sativa L.) არის კანაფის მცენარე Moraceae-სებრთა ოჯახისა, ერთწლოვანი თავდაყირა ბალახი, 1-დან 3 მეტრამდე სიმაღლეზე. ტოტები გრძივი ღარებით, მჭიდროდ მონაცრისფრო-თეთრი თმებით. ფოთლები ხელისგულად იყოფა, ლობები ლანცოლური ან ხაზოვანი ლანცოლური, განსაკუთრებით მდედრობითი მცენარეების გამხმარი ყვავილები და ტრიქომები. კანაფის კულტივაცია შეიძლება გაშიშვლდეს და მოიკრიფოს. არიან მდედრობითი სქესის და მამრობითი სქესის. მამრობით მცენარეს ჩი ჰქვია, მდედრს კი ჯუ.

კანაფი თავდაპირველად გავრცელდა ინდოეთში, ბუტანსა და ცენტრალურ აზიაში, ახლა კი ველურად ან კულტივირებულია სხვადასხვა ქვეყანაში. ის ასევე გაშენებულია ან ველურად არის დაყვანილი ჩინეთის სხვადასხვა კუთხეში. გავრცელებული ველური სინძიანგში.

მისი მთავარი ეფექტური ქიმიური კომპონენტია ტეტრაჰიდროკანაბინოლი (მოკლედ THC), რომელსაც აქვს გონებრივი და ფიზიოლოგიური აქტივობა მოწევის ან პერორალური მიღების შემდეგ. ადამიანები ათას წელზე მეტია ეწევიან მარიხუანას, ხოლო მე-20 საუკუნეში გაიზარდა ნარკოტიკების და რელიგიების მოხმარება.

ღეროს ქერქის ბოჭკოები გრძელი და ხისტია და შეიძლება გამოყენებულ იქნას თეთრეულის ქსოვად ან დასაწნავად, თოკების დასამზადებლად, სათევზაო ბადეებისა და ქაღალდის დასამზადებლად; თესლები დაწნეხებულია ზეთისთვის, ზეთის შემცველობით 30%, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას საღებავებისთვის, საღებავებისთვის და ა.შ., ხოლო ზეთის ნარჩენები შეიძლება გამოყენებულ იქნას საკვებად. ნაყოფს ტრადიციულ ჩინურ მედიცინაში "კანაფის თესლს" ან "კანაფის თესლს" უწოდებენ. ყვავილს "მაბო" ჰქვია, რომელიც მკურნალობს ცუდ ქარს, ამენორეას და დავიწყებას. ქერქსა და ბუჩქებს ჰქვია „კანაფის ფენგრიკი“, რომელიც შხამიანია, მკურნალობს ზედმეტ მუშაობას, არღვევს დაგროვებას, აფანტავს ჩირქს და გამაგიჟებელია მისი მრავალჯერ მიღება; ფოთლები შეიცავს საანესთეზიო ფისს საანესთეზიო საშუალებების მოსამზადებლად.